Með öllu...

...óhugsandi að hraðallinn valdi heimsendi...........  Í sömu frétt segir einnig að líkurnar geti talist einn á móti 50 milljónum að gangsetning eindahraðalsins valdi heimsendi.  Minni líkur hafa oft talist vænlegar til vinnings úti í hinum stóra heimi, svo ekki sé meira sagt!!!

Sem sagt vísindamennirnir vita, sem oft áður, ekkert hvað þeir eru að gera eða hvaða afleiðingar það getur haft fyrr en að afloknu "fikti"...

 

Ekki hætta á ragnarökum

Athugasemdir

[Rebekka, 30.6.2008 kl. 07:21]

Jamm,  bjallaðu bara í þá og segðu þeim frá þessum vel ígrunduðu áhyggjum þínum.  Kannski þeir skipti um skoðun.  Þeir verða örugglega sérlega ánægðir með að heyra að þeir séu nú bara að "fikta" og ættu að hætta þessari vitleysu...

Sorrí, illa sagt, en ég hef fulla trú á að þeir hjá CERN + samstarfsfélagar viti hvað þeir eru að gera.  Annars bý ég nú í Sviss og get látið þig vita um leið og eitthvað gerist!

[Helgi Hrafn Gunnarsson (IP-tala skráð) 30.6.2008 kl. 09:15]

Já, það er skarplega athugað að það er skrýtið að kalla 1/50.000.000 ómögulegt. En hafðu ekki áhyggjur af þessu vegna þess að líkurnar á því að þetta valdi heimsendi eru samasem engar. Það eina sem bendir til þess að hraðallinn gæti orsakað heimsendi, er sú staðreynd að fólki hefur dottið það í hug. Það eru engin lögmál eða neitt við þennan hraðal sem er vitað hvernig ætti að fara að því að rústa heiminum, þetta er bara eitthvað sem fólki hefur dottið í hug, eins og gjarnan þegar verið er að gera eitthvað vísindalegt sem er erfitt að skilja, og krafist þess að vísindamenn afsanni þessa hugmynd, jafnvel þó hún sé beinlínis ekki formuð úr neinu nema ímyndunarafli.

[Snorri Magnússon, 30.6.2008 kl. 16:54]

Ég hef engar sérstakar áhyggjur af neinu í þessu sambandi, eingöngu að benda á staðreyndir í fréttinni, sem eru á þann veg að lesa má úr henni að vísindamennirnir vita ekki fyrir víst hvað muni gerast þegar árekstrarnir verða. 

Annars var ágætis umfjöllun um þessa "tilraun" í þættinum Horizon á BBC fyrir nokkru síðan.  Hana má sjá, í fimm hlutum, á t.d. Youtube, ásamt fleiri myndskeiðum um sama efni.  Í þessari umfjöllun BBC kemur fram að vísindamennirnir (viðtöl við þá sem standa að "tilrauninni") vonist til að geta skapað það ástand sem var í heiminum strax í kjölfarið á Mikla Hvelli (Big Bang) og með því fundið "Higgs eindina" (Guðs genið - e. God gene) sem enginn veit hvort til er eður ei enda enginn séð.  Eðlilega spyr ég þá hver þykist vita hvaða ástand var í heiminum strax í kjölfarið á Mikla Hvelli?  Ekki einu sinni Hubble stjörnusjónaukinn sér svo langt "aftur í tímann". 

Einn vísindamannanna, sem rætt var við - og vinnur við þennan hraðal - sagði að þegar Mikli Hvellur varð þá hafi ekkert verið, ekkert efni, enginn tími EKKERT og allt hafi orðið til úr engu á svipstundu!  Sami vísindamaður segir í þessari umfjöllun BBC að vísindi séu það sem menn geri þegar þeir viti ekki hvað þeir eru að gera (e. "Science is what we do when we don´t know what we are doing").  Þetta eru bara getgátur á sama hátt og vísindamennirnir hafa verið með getgátur um t.d. svarthol, afstæðiskenninguna o.fl.  Það er hægt að reikna út allan fjandann að gefnum þeim forsendum sem við annaðhvort höfum eða gefum okkur að séu eða geti hugsanlega verið en enginn þessara útreikninga verður að staðreynd fyrr en aflokinni "tilraun" eða hvað?  Þá stendur það eftir að "tilraun" er ekkert annað en "fikt" fullorðinna...

Ég efast um það "Rödd skynseminnar" að þú getir látið mig vita um eitt eða neitt, nema náttúrulega "fiktið" fari á þann veg sem vísindamennirnir vona.

Allar hugmyndir verða til vegna ímyndunarafls, sumar er hægt að sanna aðrar ekki, sumar verða að veruleika aðrar ekki.  Til að sannreyna kenningar þarf að fikta (gera tilraunir), sumar takast og aðrar ekki.

[Helgi Hrafn Gunnarsson (IP-tala skráð) 1.7.2008 kl. 20:17]

Þetta er góð lína, "Science is what we do when we don't know what we are doing". Ég fíl'ana.

Allt gott og blessað sem þú sagðir, nema nokkrar athugasemdir, allar vel meintar, og eingöngu til fróðleiks, alls ekki til að niðra þig eða eitthvað þannig... bara svona just in case þú hafir fengið þann fíling af fyrri pósti mínum. :)

Mikli Hvellur er vissulega fyrirbæri sem er afskaplega erfitt að jafnvel bara ræða um með venjulegum orðaforða, hvað þá skilja. Löng saga stutt er að við Mikla Hvell hafi tími og rúm orðið til. Það er vel hugsanlegt að eitthvað hafi verið til þar áður, en það hefur þá verið í öðru formi en þess tíma og rúms sem við skynjum. Hvað í ósköpunum það ætti svo að vera... tjah, ég veit ekki og sennilega enginn, en heimur án tíma og rúms væri ekki það skrýtnasta sem eðlisfræðin hefur gefið okkur. Skammtafræðin til dæmis, er furðulegri en orð fá almennilega lýst.

Það er rétt hjá þér að allar vísindakenningar eru, þegar allt kemur alls, getgátur. Það er hinsvegar smávægilegur misskilningur að vísindi fáist helst við sannanir. Þú gætir léttilega fundið vísindamann sem er ósammála mér um þetta, by the way, en svona skil ég þetta.

Það er í rauninni ekki hægt að sanna neitt. Það sem er kallað "kenning" verður aldrei kallað "staðreynd" innan vísindanna. Til dæmis verður "þróunarkenningin" aldrei að "þróunarstaðreyndinni", né þá "afstæðiskenningin" að "afstæðiskenningunni", enda búið að sanna hvort tveggja með meira óyggjandi hætti en hægt væri að biðja um, sönnunargögnin eru yfirþyrmandi.

Sumsé, það er í rauninni ekki hægt að sanna vísindakenningar, en það er hægt að afsanna þær. Til dæmis, ef afstæðiskenningin væri röng, þá myndi GPS tæki ekki virka. Ef þróunarkenningin væri röng, ætti DNA fræðin ekki að sýna fullkomlega samhæft mynstur við það sem við myndum búast við, og ef Mikli Hvellur hefði ekki verið til staðar, ætti afstæðiskenningin ennfremur ekki að vera sönn heldur (löng saga).

Það sem gerir vísindakenningu sterka er því í rauninni ekki hversu mikið af sönnunargögnum er fyrir henni, heldur hversu mikið af sönnunargögnum hefði getað verið búið að afsanna hana en gerir það ekki. Til dæmis gæti uppgötvun DNA orðið til þess að mynstur erfðamengja milli dýrategunda væri allt öðruvísi en það sem við myndum búast við samkvæmt þróunarkenningunni, en svo er ekki. 

Vísindakenningar hafa svokölluð "prediction", eða sumsé, þær segja til um að heimurinn eigi að vera á einhvern ákveðinn hátt (og eru ellegar ekki vísindalegar kenningar), og síðan eru fundnar upp leiðir til þess að athuga hvort sá spádómur standist. Gott dæmi er seinni afstæðiskenning Einsteins, kölluð "general relativity". Hún spáði fyrir um að þyngdarafl ætti að sveigja rúmið og þar af leiðandi ljós sem fer í gegnum rúmið. Ef það gerðist *ekki*, myndi það þýða að kenningin hlyti að vera gölluð. Það gerðist hinsvegar, en *þrátt fyrir það* gæti sannleikurinn verið annar og dýpri, sem Einstein náði ekki. Þess vegna er ekki hægt í rauninni að sanna vísindakenningar,  vegna þess að það er alltaf hugsanlegt að fyrirbærið sé hægt að útskýra betur. Það er hinsvegar hægt að afsanna þær, ef það sem kenningin leiðir af sér stenst ekki.

Vísindakenning nær viðurkenningu eftir því oftar sem reynt hefur verið að afsanna hana með tilraunum, og það mistekist. Þetta er allt saman vitaskuld nokkur einföldun og eflaust gætirðu fundið vísindamann sem hefði eitthvað við þetta að athuga hjá mér, en svona skil ég þetta.

Athugaðu þó að þó það sé magnað og skrýtið að vita hvað hafi gerst þegar Mikli Hvellur átti sér stað (þ.e. sá "tími" sem tíminn sjálfur varð til), þýðir ekki að það sé órannsakanlegt. Það kæmi þér á óvart að komast að því hversu mikið við vitum um tilurð heimsins eins og er, en til þess eru einmitt þessir eindahraðlar notaðir. Ennfremur er nú (loksins) búið að finna svarthol úti í geimnum sem haga sér nákvæmlega eins og afstæðiskenning Einsteins spáði fyrir um. Þau eru því ekki lengur hypothetical, heldur eru þau þekkt í náttúrunni. Það var hinsvegar snemma á 21. öld ef mig minnir rétt, svo það er ekkert skrýtið að þú hafir ekki vitað af því. :)

Sorrí ef ég hljóma eitthvað niðrandi, þetta er ekki þannig meint. Gott að þú hefur engar áhyggjur af þessu. 

[Snorri Magnússon, 1.7.2008 kl. 21:13]

Nokkuð góður Helgi Hrafn og takk fyrir að ítreka það að ekkert af texta þínum hafi verið meint á niðrandi hátt.

Ekkert af því sem þú skrifar er nýtt fyrir mér........  :-)

Myndin af mér var tekin, sennilega árið 1966 (ef ég man rétt), þegar ég var tveggja ára ;-)